Ang Kinabuhing Gidala
By Genamos_US of Washington DC, USA
Nasiplatan ko na unta ang akong damgo
Nga migimaw nagpaingon nga misaludo
Apan sa luyo ning ubos kung hunahuna
Adunay tingog mihagawhaw nagbanha
Ang tingog nga nagmando dinhi kanako
Nga ang damgong kab-oton na dili maako
Usahay ang matag tikang sa panahon
Matapigas sa laing dalan adto mopaingon
Ang mga pagsalig ko giuyog nga nagkurog
Sa mga kakulian ug pagsulay nalimbasog
Ang mga paningkamot nga ako mobarog
Nga bisan nahidagma balon ko ang kaisog
Pugson ko ihaangad ang akong panagway
Bisan sa kapalaran kanunayng gisalikway
Bation ko man ang pag-inusara nga naglakaw
Sa panahon nga dili matag-an ang moduaw
Daghan pang muabot ang mga bukid sa kalisdanan
Katkaton ang madanlog ug subidahon na agianan
Andamon ko ang taas nga pasinsiya ning kalibutan
Aron ang kalamposan ug kalipay akong matilawan
Kinahanglan aduna ako’y buhaton sa kaugalingon
Ang pagpadayon sa paglakaw nga madasigon
Nakigsangka padayon sa mga lumot sa kaugmaon
Ang pagtuo sa Diyos nga dili makuhaan ang bation
Usahay ang kapildihan atong matilawan mahiagian
Kay kini man ang kudlit naapil sa atong kapalaran
Ang mga suliran maoy magtudlo kanato sa kaayohan
Nga kita mahimong lig-on ning kinabuhi nga inuslan
Makaluya man ang mga dili paborable nga panghitabo
Sa mga apan sa kinabuhi nga kita dili magpadaug dako
Buhaton ang tanan tang mga damgo mentras buhi pa ta
Kay ang ugma muabot dili matagna ang kinabuhing gidala
No comments:
Post a Comment